Eξήλθε εν ιάσει

Το έργο Eξήλθε εν ιάσει από τη σειρά Ten days in a Mad House αποτελείται από τέσσερα επιτοίχια σχέδια που δημιουργούνται από λέξεις. Τα τρία από αυτά ( Υστερία, Διαταραχή της μήτρας, Πένθος – Φάρμακο προς αποτροπή σύλληψης) αναφέρονται σε καταλόγους από αμφιλεγόμενα συμπτώματα που επέβαλλαν την εισαγωγή των γυναικών στα ψυχιατρικά άσυλα το 19ο αιώνα. Το τέταρτο (Εξήλθε εν ιάσει) προέρχεται από τα αρχεία εξιτηρίων του Δρομοκαΐτειου νοσοκομείου.

Οι εγκλεισμοί αυτοί σε χώρους όπου υπέμεναν οικτρές συνθήκες διαβίωσης τις περισσότερες φορές γίνονταν γιατί η συμπεριφορά τους δεν ήταν αυτή που η πατριαρχική κοινωνία δέχονταν ως ‘φυσιολογική’. Το έργο μνημονεύει αυτούς τους λόγους μέσα από τη πράξη της γραφής αποτίνοντας φόρο τιμής στη μνήμη τους αλλά και σε όλες αυτές που μέχρι σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου υποφέρουν από το φαινόμενο της έξαρσης της βίας κατά των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Οι εικόνες που προκύπτουν από τις λέξεις που γίνονται σχέδια μοιάζουν με μορφές ζώων που συμβολίζουν τη δύναμη και την γνώση όπως είναι το λιοντάρι η κουκουβάγια. Η πράξη της γραφής δυσανάγνωστη, ακυρώνει τη σημασία της, γίνεται σχέδιο, αραβούργημα, ίχνος ύπαρξης διαρρηγνύοντας τη σχέση μεταξύ γραφής και εξουσίας. Λειτουργούν σαν μια υπενθύμιση της κατάστασης των γυναικείων φωνών που έχουν χρησιμοποιήσει συχνά στο παρελθόν το δυσανάγνωστο χειρόγραφο ως απάντηση σε έναν πατριαρχικό κόσμο που τις προτιμούσε να είναι πολιτικά και κοινωνικά αόρατες.

O τίτλος της σειράς Ten days in a Mad House αναφέρεται στο βιβλίο που έγραψε η δημοσιογράφος Elisabeth Jane Cochrane με το ψευδώνυμο Nellie Bly το 1887.
Εκεί περιγράφει την εμπειρία της από το άσυλο στο νησί Blackwell όπου σε αποστολή της εφημερίδας New York World νοσηλεύθηκε για δέκα μέρες προσποιούμενη την ψυχασθενή διαπιστώνοντας τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης μέσα σε αυτό.